Bery gappy and The Hermitage

*Waarschuwing: deze blog bevat grof taalgebruik!*

Heee! (:

Vandaag wil ik het als eerst met jullie hebben over de verschillende Engelse accenten van over de hele wereld die ik hier hoor en over mijn flatmates. Ik moet namelijk zeggen dat ik minder Brits Engels hoor dan Buitenlanders Engels.
Ik heb daardoor ook niet het idee dat mijn Engels verbeter, maar het juist verslechtert..:()
Het begint allemaal bij mij in de flat, die ik, zoals jullie misschien al weten, deel met een drugsdealer en drugsgebruikers. Namelijk een Slowaak (Marek, dealer+gebruiker), een Spanjaard (Carlos, gebruiker) en een Zwitserse (Jennifer - roommate en gebruiker).

Marek is 20, housekeeper hier in Bournemouth, rapper en dealt in Methamfetamine a.k.a. Crystal Meth in Slowakije. Zijn ouders hebben hem naar Bournemouth gestuurd om af te kicken. Dit lukt alleen niet echt, want er is altijd een behoorlijke voorraad wiet in huis en Marek is sinds gister naar Brighton gegaan om nieuwe drugs in te slaan. (Daarom staat hij nog niet op de foto's).
Maar verder geen kwaad over hem hoor, het is namelijk echt een schatje. Hij gedraagt zich echt als een klein kind, waardoor we hem hier Calimero of Chickie (als in: kuikentje) noemen. Hij spreekt het slechtste Engels en praat vooral in geluiden. Het meest gemaakte geluid door hem is: 'Whoeee' en daarmee drukt hij vooral zijn stemming uit. Dus als je vraagt hoe het met hem gaat vandaag, komt er altijd 'Whoee'. Maar wel in verschillende toonhoogtes, zodat je er wel uit kunt opmaken of hij blij is of niet. Verder is een andere standaardzin van hem: 'Carlos, don't go!!'. Dit betekent alleen niet dat Carlos niet weg moet gaan, maar dat de X-box het niet doet.... :p jaja logica. Daarnaast vertelde hij trouwens dat hij 20 dosis Meth in zijn koffer had op het vliegveld, maar toen werd hij zenuwachtig, ging naar de wc en heeft er 12 opgesnoven (!) en de rest weggegooid. Je kunt wel raden hoe hij in het vliegtuig zat: 'WHOEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEx1000'

Carlos is 29, werkt in een club hier in de buurt, slaapt altijd tot 's middags en speelt vervolgens de rest van de dag op zijn X-box. Hij is hier om Engels te leren om een betere baan te krijgen in Spanje. Hij is echt een typische Spanjaard, en zijn accent is zo grappig. Ik heb hier geleerd dat alle Spanjaarden geen 'V' zeggen, maar een 'B' en in plaats van een 'H' een 'G'. Carlos, are you happy today? Yes! I bery gappy! (De Engelse werkwoorden en vervoegingen zijn ook zeer moeilijk). Eergister had hij verkeerd geslapen waardoor hij zijn nek niet meer kan draaien en last heeft van zijn rug. De gevolgen hiervan zijn dat hij loopt als een oud opaatje en niks meer kan optillen etc. Marek vroeg hoe we dat noemen in Nederland, dus ik zei 'kreupel'. Carlos en Marek: 'Kroipèl, kroipèl'. En omdat Carlos in Nederland Karel heet wordt hij hier nu Kroipèle Karol genoemd.

Jennifer is ook 29, werkt net als ik in het restaurant van een hotel en is hier om Engels te leren. Ze is heel aardig en ik heb meestal niet veel last van haar. Meestal. Ik zit dus samen met haar in een super kleine kamer. Dit was echt frustrerend de eerste paar dagen, want zij staat eerder op dan ik en maakt vervolgens ontzettend veel HERRIE!! En als ik ergens niet tegen kan, dan is dat het.
Maar dit probleem is opgelost door Kroipele Karol. Hij werkt dus in een club, waar hij van die oordopjes heeft tegen de harde muziek. Hij gaf ons allebei een paar, maar ze werken alleen te goed, want de dag erna sliepen Jennifer en ik allebei door onze wekkers (die ik uit voorzorg nog op z'n allerhardst had gezet) en kwamen vervolgens te laat op werk..

Werk ja, nu we daar toch zijn, het is niet zo leuk.. Ik moest maandag om 9 uur in het hotel zijn. Ik was keurig op tijd en liep door naar het restaurant. Daar bleek de vrouw die ik volgens mijn papieren moest zoeken niet aanwezig te zijn en ik werd weer naar huis gestuurd, want mijn eerste werkdag begon pas woensdag om 07:00... Toen dus maandag en dinsdag nieuwe werkkleding gekocht, want de werkkleding die op mijn papieren stonden (zwarte broek/rok, zwarte schoenen, wit t-shirt/blouse) moesten zijn: zwarte rok tot op je knieën, ballerina's en een witte blouse met lange mouwen en helemaal sluitbaar tot boven. Dat had ik dus allemaal niet, want ik had een zwarte broek, t-shirts en blouses met korte mouwen en dichte schoenen :s Conclusie: mijn papieren waren onjuist.

Woensdag om 05:45 opgestaan en op weg naar werk. Daar aangekomen ontmoette ik Ana, Diego, Dorrotya, Iwona, Ilona, Fransisco en nog een meisje. Ze zijn allemaal heel aardig, dus dat is wel leuk. Toen werd ik gekoppeld aan Ana. Zij is Spaans en 24 en werkt een half jaar in The Hermitage. Zij moest me alles uitleggen en ik moest haar volgen voor die dag. Zij zat daar alleen niet echt op te wachten, dus ik kreeg alleen een super snelle uitleg en moest verder maar kijken hoe ze het deed. Ik mocht dus letterlijk niks zelf doen, moest alleen toekijken en was dus echt een blok aan het been... En dit haat ik dus echt. Jezus man, ik stond eerst uren stil om toe te kijken en vervolgens moest ik voor elk dingetje dat ze moest halen achter haar aanrennen en voor elk dingetje dat ze weg moest brengen achter haar aanrennen. En ja rennen, want ze loopt ontzettend hard. Toen was het ongeveer half 12 en mocht ik eindelijk naar huis voor een paar uur, want ik moest 's avonds weer werken vanaf half 6... Hurray for the broken shifts... Dit is dus mijn rooster voor elke woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag. Zondag werk ik ook ontbijt vanaf 7 uur en daarna meteen lunch tot 3 uur, en maandag en dinsdag heb ik vrij. Ik kan vertellen dat het echt killing is. Ik heb namelijk echt geen sociaal leven meer hierdoor als ik nog een beetje fatsoenlijk wil slapen.. Elke dag sta ik namelijk om 6 uur op en kom ik gebroken thuis tussen de middag, waardoor ik gedwongen ben om 2/3 uur te slapen. Vervolgens werk ik weer en kom ik pas om 11 uur thuis. Dan wil ik niet meteen gaan slapen, maar nog even chillen/eten/tv kijken/gezelligheid met stonede Carlos, Marek en Jennifer in the livingroom die letterlijk blauw staat van de wiet.

Chloé, Anna, Marit en de anderen zie ik dus ook veel minder tot niet. Want zij zitten allemaal op school 's ochtends en 's middags en als zij klaar zijn moet ik weer naar werk :(
En zij willen graag uitgaan in het weekend, maar dan is het voor mij nog gewoon een werkdag, dus dat is ook niet handig. Ik was zaterdag wel uitgegaan met Chloé en Anna, maar om half 2 was ik ongeveer staand aan het slapen, dus toen was ik maar naar huis gegaan.. Dat had ik beter niet kunnen doen, (en dat wist ik ook wel, maar ik wilde er gewoon even tussenuit) want ik had toen nog minder slaap en zondag was dus echt een ramp op werk.. Maar het uitgaan was wel weer leuk! Ik begrijp alleen nog steeds niks van de Engelsen, want blijkbaar ik elke avond hier uitgaansavond en verkleedavond. Want onderweg kwam ik mensen tegen die verkleed waren als banaan, bij, badman (vrouw), beer, tijger, bunny, leeuw, bruid (man) en als rode peper. Je leest het goed, als rode peper ja.
Misschien moet ik ook maar eens zo'n pak aanschaffen! Goed plan, Jeffrey? (hahahaha xD)

Al met al hoop ik dus dat ik nog levend ben als ik over 6 maanden weer terugkeer.. Gelukkig verdien ik wel 200 euro per week, dus ik kan makkelijk rondkomen. Ik hoef mijn huisbaas Gerry namelijk 'maar' 60 pond per week te betalen voor mijn kamertje, dus de rest van het geld kan ik uitgeven aan leukere dingen :)

We hebben trouwens wel een probleem in onze kamer, want er is constant het geluid van een openstaande kraan. Het komt alleen niet uit onze badkamer, maar uit de kamer hierboven. Andy de Schot, de collega van Gerry, heeft de loodgieter gebeld, en die komt vandaag. Andy's accent is geweldig, ik wist niet dat Schotten zo grappig praten. Hij heeft alleen wel een fucking probleem. Hij scheldt namelijk om de paar woorden met fucking.
Ik heb van Gerry een blijkbaar zeer dure fiets geleend (ik hoef er niets voor te betalen:D), maar er was alleen een probleem met waar ik de fiets kan zetten. Buiten wordt ie namelijk gestolen, en binnen in de flat is er weinig plaats. Mijn buurman heeft wel een eigen dakterrasje, maar hij wil mij geen kopie van de sleutel geven omdat het terras van hem is... Er staat alleen niks op het terras -.-
Toen heeft Andy een slot gemaakt op de grond in de hal voor de deur van ons appartement waar ik de fiets aan vast kan zetten. Alleen gister hing er ineens een blaadje op dat ik dit slot uit de publieke ruimte moet halen omdat hij anders verwijderd wordt. Dus ik bel Andy, en vertelde wat er gebeurd was. Ik kon hem nauwelijks verstaan maar ik hoorde wel veel fucking, het zal zoiets geweest zijn als: 'Who fucking did that, probably your fucking neighbour, i'm going to fucking kill him. Just put your fucking bike in the fucking hallway and if the fucking assholes are fucking taking the fucking bike away, i'll fucking bring it back. fucking assholes. fucking shit'

Dus. Dat is mijn leven tot nu toe! Ik vind het een raar idee dat ik pas 2 weken weg ben, want het voelt al veel langer.. Ik hoop dat werk snel beter wordt en dat ik wat minder moe ben. Verder vermaak ik me wel met alles en iedereen :)

Xxxxx

And as Andy would say: Thank you fucking much for fucking reading the fucking blog!